..........အီကရီး...အီ.......လတ္ .........
ဂ်ီဘုဂ်ီဘြာ ေတာမရ ခဲ၀ါ ပိုင္ ၊
ေၾကာင္ေတာင္လင္းမွာ ဘုမၾကက္ဖ၊

တြန္ျပနိန္ ယင္႔ေထာ...။
ျမက္ေတာမွာလည္း အစစ္ေကတစ္ေယာက္ ေဆာင္႔ေျခာက္ထိုင္လို႔ယင္ ၊
ဇာပ်င္လဲ လို႔ ေပ်ာၾကည္႔ခီမွာ
အီးအီပါနိန္ေစာ္ရာမနား..ဟား ဟား ၊
အ ပါး..ပါး.. နံဘားမွာလည္းေယ
ခြီးမေခ်တစ္ေကာင္ ေယာင္လို႔ရာသိမ္႔၊
ေယပိုင္ခါ လီအီးေခ်တစ္ခဲ ၀ွီးခနဲ ၾကြီ ၊
တြဲလီတြီေလာင္း စာသိုက္ေဟာင္းမွာ ၊
က်လာက်လီ စာတစ္ရြီ ရို႕၊
အိပ္တန္းထလို႔ လာလီယင္႔ ။
ရွိ အိမ္က အပ်ိဳမက ေတာ႕
ျမီအိုးခက္ ခါးမွာတင္ ရီခပ္ျပန္အလာထင္ေရ ၊
ဇီဇ၀ါပြင္႔ေခ်ပန္ပနာ လွလို႔ ၊
တစ္ခုဆိုးစြာက မ်က္ႏွာမသစ္ဘဲ ၊
ယေကလည္းေလ လွ ခ်က္က စက္စက္ယို
အပိုေျပာစြာ မထင္လီေက႔ ။
ႏွာေခါင္းထဲကို စြယ္ေတာ္ရနံ့ အီးစက္စက္ ပ်ံ႕၀င္လာ၊
ေသခ်ာၾကည္႔ခါမွ ဗရမ္းဗတာ ပြင္႔ခ်ပ္ထက္
တစ္ျခမ္းပါႏွင္းတစ္စက္ တြဲလို႔ ။
အိုးဟိုး.....အီးအီးလူလူ နိန္ဖို႔ေတာင္မရခင္
မာန္နတ္၀င္ဖ်က္စြာ ထက္ေၾကာက္
ျခီတေဆာင္႔ေဆာင္႔ တေတာက္ေတာက္နန္႔
သမီးေခ်က အိပ္ရာထလာ
ဘာဘာ...ဘာဘာ....လတ္..
အဟမ္း...ဟမ္း... စိတ္ကူးတိလံုးလံုးပိတ္
ဘာဘာ ကဗ်ာတစ္ပိုဒ္ေတာ႔ ရလိုက္ေရ ။
သမီးေခ် ၾကီးခါ ဖတ္လို႔ရာ ရယ္လီ ဖို႔လားမသိ... ဟိ..ဟိ
ျဗမ္းစိကာရ ၀သီရာ လူရို႔ ။ ။
၁၀.၁.၂၀၁၀