Love.

Wonderful.
Beautiful.
Exhausting.
Young Hearts.
Dangerous.

Wonderful.
The best feeling you will ever have
They are Yours,
You are Theirs.
If it is strong enough-
Nothing will ever break through

Beautiful.
There is never a stronger force
being bound to one forever,
sharing laughs,
sharing cries,
sharing...even your lives.

Exhausting.
It's a game of "tag"
the one you used to play as a child.
It will always be a roller coaster,
always wondering if your "significant other" feels the same as you
the energy you spend,
the tears you cry,
wondering if it's all worth it

Young Hearts.
vulnerable.
at least one gets broken a day.

Dangerous.
people call fall so fast,
and not even know it.
and sometimes, the other person isn't ready for anything serious.
a broken heart is not an easy subject.
it takes a while to heal,
and its not so easy to mend.

love is so complex and sometimes...painful,
but its all worth while with the right person.

If You Forget Me by Pablo Neruda

I want you to know
one thing.

You know how this is:
if I look
at the crystal moon, at the red branch
of the slow autumn at my window,
if I touch
near the fire
the impalpable ash
or the wrinkled body of the log,
everything carries me to you,
as if everything that exists,
aromas, light, metals,
were little boats
that sail
toward those isles of yours that wait for me.

Well, now,
if little by little you stop loving me
I shall stop loving you little by little.

If suddenly
you forget me
do not look for me,
for I shall already have forgotten you.

If you think it long and mad,
the wind of banners
that passes through my life,
and you decide
to leave me at the shore
of the heart where I have roots,
remember
that on that day,
at that hour,
I shall lift my arms
and my roots will set off
to seek another land.

But
if each day,
each hour,
you feel that you are destined for me
with implacable sweetness,
if each day a flower
climbs up to your lips to seek me,
ah my love, ah my own,
in me all that fire is repeated,
in me nothing is extinguished or forgotten,
my love feeds on your love, beloved,
and as long as you live it will be in your arms
without leaving mine

ခ်စ္သူ႔လက္ေဆာင္

တစ္ခါက...........
.တိမ္ကင္းျပီးေက လီညွင္းေခ် တသြိသြိႏွင္႔

အီးျမေရ ညေခ်တစ္ည လပေခ်က သာ
ငု၀ါပင္ေခ်ေအာက္ ႏွစ္ေယာက္တတူထိုင္
သူ႔လက္ေခ်ကို ကိုင္လို႔
ခ်စ္ခြန္းဆိုခေရ ညေခ် တစ္ည........ေလ
ထာ၀ရ သတိရနိန္မိပါေရ...
ႏုညံ့ေရ အျပံဳးပန္းေခ်ႏွင္႔
ရႊန္းလဲ႔ မ်က္၀န္းတစ္စံုေၾကာင္႔
လႈပ္ခုန္လာရေရ ေဒႏွလံုး သားကို
သူၾကားႏိုင္ခေရ တစ္နိန္႔က
ေခါင္းေခ်ကို ငံု႕ ..ရွက္ျပံဳးေခ် ျပံဳးလို႔
ဘ၀ဆံုးတိုင္ မမိ္န္႔ႏိုင္ေအာင္
ႏွလံုးအိမ္မွာ သိမ္းထားပါလို႔
ရင္ခြင္ထဲက မပြင္႔တပြင္႔ေခ် သူေျပာခေရ..........

ဖူးသစ္စအရြယ္ အသဲနနုေခ် တိႏွင္႔
အိပ္မက္ထဲထိ ခ်စ္မိနိန္ခကတ္စြာ..
ဇီဇ၀ါပြင္႔ေခ်တိ သိခေရ...
မိုးစက္ျဖေျဖာက္ ေခ်တိ သိခေရ..
ေဘာ္သဇင္ပြင္႔ေခ်တိ သိခေရ...
ႏွင္းမႈန္ျပျပာေခ်တိ သိခေရ..
ငု၀ါပန္းေခ်တိ သိခေရ ...
ႏြီလီညွင္းသြသြိေခ်တိ လည္း သိခေရ.....
အားလံုး သိခကတ္ပါေရ......
ယေကလည္းေလ......
ဘ၀တစ္ေကြ႔မွာ ဇာသူက ထင္ဖို႔လဲ
မထင္မွတ္ဘဲနန္႔ သူ႔အသဲနႏုေခ်ကို
ကဲြၾကြီစီခမိေရ ပိုင္
ကိုယ္တိုင္လည္း သီေလာက္ေအာင္ ခံစားရ ပါေရ...
အခုထက္တိုင္ ညစဥ္ရက္ဆက္
ျမင္မက္တမ္းတ လြမ္းရ လို႔မ်က္ရည္စို႔
သူလည္း ငိုလို႔ရွိလီ ဖို႔လား........
ပါးျပင္မို႔မို႔ေခ်ထက္ မ်က္ရည္စက္သြယ္ပနာ
ခြဲခြာခါနီး ၀ီးရ ဖို႔အသိနန္႔
သူပီးလိုက္ေတ မႊီးမႊီးေခ်တစ္ခ်က္
ေဒတစ္သက္အတြက္ ထာ၀ရ လက္ေဆာင္ပါ

အလြမ္း ကဗ်ာေခ် တစ္ပိုဒ္

ေပ်ာ္ရႊင္မႈတိ မရွိခေကလည္း
မေၾကကြဲဖူးခစြာ အခ်စ္တိ မမြီးဖြားခင္ကေလ..
...ျဗဳန္းခနဲ ..ဆိုရဖို႔....
ေမွ်ာ္လင္႔မထားဘဲ ေဒရင္ထဲကို
အေတြးတစ္ခ်က္ ေဆာင္႔နင္း၀င္ေရာက္လာ
နဂိုအာရံုတိ ၾကက္သီ သီ လို႔ .........ပ်က္ၾကြီလီလြင္႔
ယင္း မ်က္၀န္းတစ္ခ်က္ေၾကာင္႔ေလ..
ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ခက္ ညစဥ္ရက္ဆက္ အတြက္ေပၚ
လြမ္းလို႔ ငိုဖို႔လည္းအခက္
အိပ္ရီးပ်က္ လို႔ရာ သီဖို႔အတတ္
...ျဖတ္ခနဲ .. တစ္ရီးမွိန္း မိစြာသိမ္႔
အသဲအိမ္က တထိန္႔ထိန္႔ခုန္
တုန္ရီ ႏွလံုးသားနန္႔
လြင္႔ပ်ံလႊား၀ဠာတစ္ခြင္ တိမ္လႊာထက္ တတူတက္
သူ႔လက္ေခ်ကိုင္လို႔ တအားဖက္
အင္း အိပ္မက္ အိပ္မက္....
ေဒပိုင္ အိပ္မက္တိကိုရာ တစ္ကမၻာ လို႔ထင္မိစြာအမွန္
လြန္ေရလို႔ မထင္ေက႔
အခုၾကည္႔ေလ.......တစ္နယ္စီလွမ္း
တမ္းတ ယင္းနန္႔ ခမ္းလားဖို႔မ်က္ရည္
ေျဖသိမ္႔ပီးပါ......
သာယာတစ္ခြန္းစကား ၾကားေယာင္မိ အေတြးကမၻာ
ညင္သာအျပံဳးတစ္ခ်က္ ျမင္မက္နိန္မိ အိပ္မက္ထဲထိ
ေၾကကြဲလို႔ႏြမ္း တမ္းတမိေရ အခ်ိန္တိုင္းမွာ
ႏႈိင္းမရ အခ်စ္တိနန္႔..............

အေျဖမရွိ ပုစာၦ

မၾကံဳစြာၾကာလို႔ မယံုႏိုင္စရာ အျဖစ္တိ မိန္႔မိန္႔ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္နိန္ခေရငါ
သံသရာ တစ္ေဂြ႔ ၊ ကံၾကမၼာ အလွည္႔တစ္ခ်က္၊ အဖန္တစ္ရာ မမိန္႕ႏိုင္ေရ ဗိဗၼာန္တစ္ခု စတြိမိခ ၊
စိန္ပန္းျမိဳင္ျမိဳင္ ၊ ကံ့ေကာ္လွိုင္လွိုင္ ၊တိမ္စိုင္တစ္လႊာ လႊမ္းျခံဳးသိုင္း ကမၻာ တံတိုင္းျခားထား စြာေလာက္
မွုန္၀ါး၀ါးစမ္းေလ်ာက္ လမ္းေပ်ာက္သူ ငါ႔အတြက္ ၊ ဟိုးအ၀ီးက လင္းလဲ႔ ၾကယ္တစ္ပြင္႔
အလင္းတစ္ခ်က္ ဖမ္းဆုပ္ လိုက္မိေရ...
မၾကံဳစဖူး တုန္ခုန္ပံုထူး ၊ ေဒရင္အစံု လွုပ္ခုန္စီသူ
ရွင္းသန္႔ စိုေျပေရ အလွ ပိုင္ရွင္ ၊ ျဖဴစင္ယဥ္ေက်း ရိုးရိုးအီးအီး နန္႔
နား၀င္ခ်ဳိ စကားသံ စကၠန္႔ တစ္မွ်တမ္းတနိန္မိ ၊
ေမွ်ာ္လင္႔မထားစြာ ဆံုတြိခရေရ ..
ျဗဳန္းခနဲ တစ္ခ်က္ေခ်ေၾကာင္႕ တစ္ဘ၀လံုးေနရာ ယူလိုက္စြာရာမနား
တစ္ဆတ္ဆတ္ႏွင္႔ ရစ္ပတ္ေႏွာင္ဖြဲ႔ ႏွုိင္းဆမရွိ တမ္းတမွု အရွိန္တိေၾကာင္႔
ခြဲရခါနီးႏွုတ္ဆက္ခ်ိန္က်ခါမွ မုန္းတိုင္းထ ဆူညံနိန္ေရ ရင္ခြင္က
ကာရံမညီ သံစဥ္မရွိ စာသားတစ္ခ်ဳိ႕ ၀ရုန္းသုန္းဂါး ပြင္႔ထြက္မိခ .......
“...............ကို ကေကာင္းခ်စ္တယ္ ”ဆိုေရ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ေခ်
ထထြီးလုံုးလို႔ တုန္ရီနိန္ခလီ လား!
လႈံ႔ေဆာ္မႈ ျပင္းထန္ အားၾကီးလို႔ အႏိႈင္းမဲ႔ ခံစားခ်က္တိ နက္ရႈိင္းအသဲ အိမ္ထဲမွာ ျပည့္ညွပ္နိန္ခ
“..............” မင္းေလ ငါ႔ရင္ထဲကို ေခ်ာင္းၾကည့္မိခယင္႔လား
ငါ႔မ်က္လံုးတိကို ဖတ္မိခယင္႔ လား
မင္းကိုဇာေၾကာင္႔ ခ်စ္မိလားခစြာလဲခ်င္႔ မေရမရာ အေျဖရွာ နိန္တတ္မိယာ....
ေယဒါလည္းေလ ေသခ်ာေရ အေျဖဂါး မရႏိုင္ပါ ေ၀..........

ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ ေ၀းေပမယ္႔လည္း
စြဲလန္းမွ ုက ဘယ္ေတာ႔မွ မပ်က္ျပယ္ႏိုင္
ဆံုခဲ႔တဲ႔ ခဏအခ်ိန္ ကို တေျမ႔ေျမ႔ခံစား
ေသာက ေလာင္က်ြမ္း ၊ စိတ္ေတြ ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ား
အသဲေတြ ကြဲေန
ကံၾကမၼာဆိုး ၾကံဳေနခဲ႔လို႔
ကိုယ္ တစ္ေယာက္တည္း လြမ္း.......

..........အီကရီး...အီ.......လတ္ .........
ဂ်ီဘုဂ်ီဘြာ ေတာမရ ခဲ၀ါ ပိုင္ ၊
ေၾကာင္ေတာင္လင္းမွာ ဘုမၾကက္ဖ၊

တြန္ျပနိန္ ယင္႔ေထာ...။
ျမက္ေတာမွာလည္း အစစ္ေကတစ္ေယာက္ ေဆာင္႔ေျခာက္ထိုင္လို႔ယင္ ၊
ဇာပ်င္လဲ လို႔ ေပ်ာၾကည္႔ခီမွာ
အီးအီပါနိန္ေစာ္ရာမနား..ဟား ဟား ၊
အ ပါး..ပါး.. နံဘားမွာလည္းေယ
ခြီးမေခ်တစ္ေကာင္ ေယာင္လို႔ရာသိမ္႔၊
ေယပိုင္ခါ လီအီးေခ်တစ္ခဲ ၀ွီးခနဲ ၾကြီ ၊
တြဲလီတြီေလာင္း စာသိုက္ေဟာင္းမွာ ၊
က်လာက်လီ စာတစ္ရြီ ရို႕၊
အိပ္တန္းထလို႔ လာလီယင္႔ ။
ရွိ အိမ္က အပ်ိဳမက ေတာ႕
ျမီအိုးခက္ ခါးမွာတင္ ရီခပ္ျပန္အလာထင္ေရ ၊
ဇီဇ၀ါပြင္႔ေခ်ပန္ပနာ လွလို႔ ၊
တစ္ခုဆိုးစြာက မ်က္ႏွာမသစ္ဘဲ ၊
ယေကလည္းေလ လွ ခ်က္က စက္စက္ယို
အပိုေျပာစြာ မထင္လီေက႔ ။
ႏွာေခါင္းထဲကို စြယ္ေတာ္ရနံ့ အီးစက္စက္ ပ်ံ႕၀င္လာ၊
ေသခ်ာၾကည္႔ခါမွ ဗရမ္းဗတာ ပြင္႔ခ်ပ္ထက္
တစ္ျခမ္းပါႏွင္းတစ္စက္ တြဲလို႔ ။
အိုးဟိုး.....အီးအီးလူလူ နိန္ဖို႔ေတာင္မရခင္
မာန္နတ္၀င္ဖ်က္စြာ ထက္ေၾကာက္
ျခီတေဆာင္႔ေဆာင္႔ တေတာက္ေတာက္နန္႔
သမီးေခ်က အိပ္ရာထလာ
ဘာဘာ...ဘာဘာ....လတ္..
အဟမ္း...ဟမ္း... စိတ္ကူးတိလံုးလံုးပိတ္
ဘာဘာ ကဗ်ာတစ္ပိုဒ္ေတာ႔ ရလိုက္ေရ ။
သမီးေခ် ၾကီးခါ ဖတ္လို႔ရာ ရယ္လီ ဖို႔လားမသိ... ဟိ..ဟိ
ျဗမ္းစိကာရ ၀သီရာ လူရို႔ ။ ။
၁၀.၁.၂၀၁၀

ဘ၀က ျဖားက်လခေရ ျပာေတာေခ်
ႏွလံုးသားက ၀ါ လဗြီွသတ္ခံထားရေရ သစ္ရြက္ေျခာက္ေခ်တိပိုင္ေခ်ာင္
စိတ္ကူးေခ်တိကားဆိုေက
အုန္းေဘာင္စီးေရ ဖၾဘဳပ္ေက ကိုရာၾကည္႔လီဖိ..
အင္း.....
ျပာလဲ႔ ၀န္းက်င္က စြတ္စိုေရ ႏွင္းေငြ႔ေခ်ေလာက္ရာ
ေဒရင္ ကိုအီးစီႏိုင္ဖို႔လား
မထင္.....
အာတိတ္ရခဲျပင္ထက္မွာ ေမွာက္ခံုလားအိပ္ေကေတာင္
အပူတိ တစိေခ်ေလ်ာ႔ ဖို႔လား... မထင္...
တစ္ေယာယ္တည္း အလြမ္းတိႏွင္႔ က်င္ကိုင္ဘနာ
သဘြတ္အူထနိန္ေရ ႏွလံုးသားကေလ
ခါးသီးရက္စက္ လြန္းေရ နိန္႔ရက္ေခ်တိကို
ဘေဇာင္ေျပာရဖို႔လဲ...
ဘိုးဒူႏွင္႔ရာ လြင္႔ခ်င္ေလာက္လြင္႔လီဖိ လို႔ ႏွက္ပလိုက္ခ်င္ယာ..
တစ္ခါတစ္လီ ဆိုေက အျပစ္မရွိေရ လဗေခ်ကို ေတာင္
နန္႔ေယာင္ဂါးခံနိန္ေရ ထင္ဗနာ မာန္ပါခ်င္မိေရ .....
အင္းးးး.. အဂုေတာ႔ခါ..
ဘာမီတင္ ကိုရာ ေယာကၹေတာ္နိန္ယင္႔...




............................၇ . ၃ . ၂၀၁၀..............

............ေ၀း...သၾကၤန္က်ဖို႔ယာမလားေဒ...
...........ကားလည္ ကတ္ဖို႔လားမင္းရို႔.........
............ေဖ႔သာလည္းမရွိေ၀....................
...............၀ီစကီ တစ္ဖာေလာက္ ၀ယ္ဗနာ..........
..........အိမ္မွာ ႏွပ္နိန္ရဖို႔လားစဥ္းစားေရ....''ေၾသာ္''......
.......ေဒႏွစ္လည္း သိမ္ျဖဴကြင္းမွာ မ႑ပ္ရွိေရ လို႔ၾကားေရေ၀း.......
..................ေကာင္းေ၇မလားေယ........
.........အင္း..ႏွစ္တိုင္းေဒပိုင္က်ပီးေကေကာင္းဖို႔......
.........ထားဘာေ၀..၀င္ခလည္းစ်ီးၾကီး .ရီပံုးခလည္းစ်ီးၾကီး..
....တစ္ရက္ေလာက္ေတာ႔ လားခီေမေ၀.....
...........အိုး........အခင္...၀င္ေျဂးတစ္ေယာက္ဇာေလာက္ပါေလ.....
...(၅၀၀) ေ၀.....၅ ေယာက္ (၂၀၀၀ ) မရပါလာ...
..မရ ေ၀.. အခင္ရို႔မွာလည္း ကြင္းငွားခ.. ရီသြယ္ခ............''ေၾသာ္''...
..ေဒမ႑ပ္မွာ မ မေခ်တိ တေကာင္းလွေရ၀ွက္..
..၀င္ေလာင္းကတ္ေမ... ထားပါေ၀....ပဲမ်ားလီဖို႔နန္႔ လွေက...
အရီး...အရီး..ရီတစ္ပံုး ပီးပါဗလင္႔........
(၃၀၀) ေ၀ ကေလေခ်.........''ေၾသာ္''.......
ေလာင္းခ်င္ေရ မ မေခ် ေခၚေလာင္းလို႔ ရပါလာ...
ယပိုင္ဆိုေက ရီတစ္ပံုး (၅၀၀) ေ၀.......''ေၾသာ္''.....
ထားပါေ၀ ရီေလာင္းရစြာလဲ အိုင္ပက္ရစြာပိုင္
ဇာမွန္းမသိ ၀ီးက ၀ီးေရႏွင္႕.......
ငါေတာ႔ ေလာင္းပလိုက္ ဖို႔ ယာေ၀..........
ဟိတ္ ... မေခ်..ကေကာင္း လွေရဂါ..နာမည္ ဇာေခၚေလ.......''ေၾသာ္''.....
အိုး....မရီး....ကေကာင္းလွေရဂါ..နာမည္ဇာပိုင္ေခၚပါေလ .....''ေၾသာ္''.......
(..........) ေတးျခင္းဆိုနိန္ေရ..ရွိမွာ က ဖို႔လားကတ္ေမ..
၀ီစကီေသာက္နန္စြာေလာက္ဇိမ္မရွိေ၀.........''ေၾသာ္ ''.......
(........) လည္းေရာက္နိန္ေရ ဆိုဂါ....ထားပါေ၀ ဇာမွန္းမသိ.....''ေၾသာ္''........
ေ၀း...ေဒေလာက္ ရီေလာင္းနီကတ္စြာမွာ မီးသတ္က အေကာင္တိ ဇာလာလုပ္ေလ ခ်င္႔..
မင္းအဖ ကို လားမီးၾကည္႔ခီေလ........''ေၾသာ္''......
၀မ္းဆာေရဂါ ေ၀....
မုန္႔တီတစ္ခြက္ (၅၀၀) လတ္...၀ီစကီရာ ႏွက္ပလိုက္ေမနန္႔...''ေၾသာ္''..
အအီးတစ္ပုလင္း (၅၀၀) လတ္...၀ီစကီရာ ႏွက္ပလိုက္ေမနန္႔.......''ေၾသာ္"'...
စတိတ္စင္ရွိ ကို တနားေခ်လားကတ္ေမ...
ရိုးရာပြဲဆို အမ်ိဳးသားသြီးနန္႔ အားပီးကတ္ေမ......
စိန္နကပ္ၾကီးဗဗက္သန္ အသြင္းပီးလို႔ ဆိုဖို႔လာဖို႔မွန္ ၾကိဳက္လို႔ဟန္.. ၾကိဳက္လို႔ဟန္...
ဘေဇာင္လဲ ကိုကို ေျပာထားယင္႔သားႏွင္႔ ေနာက္က်ေရလို႔.....
ဟိုမွာေ၀း..ေဒမွာေ၀း...ၾကည္႔ၾကည္႔ၾကည္႔ေ၀.......
ေနာက္တစ္ႏွစ္သၾကၤန္မွာ ျပန္ဆံုေမ....
မင္းလည္းေသာ႔ ရခိုင္ ရခိုင္သားေ၀..ငါလည္းေသာ႔ရခိုင္ ရခိုင္သားရာေ၀
ရီျမီေဒသ ကြဲျပားလည္း ညီညြတ္ေမ.......
ဘုန္း ဘိုင္း ဒုန္း ဒိုင္း......ရန္ျဖစ္နိန္ကတ္ေတေ၀း....
ေ၀း...မင္းရို႔အေကာင္တိ မိုက္ေက ကြင္းျပင္ ထြက္ပါလတ္.....
မင္းရို႔ကို..(.....)ရာျမင္ေရ..မင္းရို႔ ျမိဳ႔ နယ္က ေကာင္တိကို(.....) ရာျမင္ေရ ေ၀း.............''ေၾသာ္''
ေ၀းေ၀း မင္းရို႔ တိဇာပိုင္ျဖစ္နိန္ကတ္ေရာင္........
အခင္ရို႔ ဇာသိပါေလ..........''ေၾသာ္''.........
မျဖစ္ေ၀ မျဖစ္...ျပန္ေက ေကာင္းဖို႔ထင္ေရ....
ေဒနိန္႔မ႑ပ္ ပိတ္ပြဲ ရွိပါေရ....ည ၇း၀၀ နာရီမွာပါ.....
ကေကာင္းအားရမိပါေရ..ေဒပိုင္ စည္စည္ကားကားႏွင္႔ ေပ်ာ္ရြင္နိန္ကတ္စြာ ျမင္ရလို႔ပါ.....
ေနာက္ႏွစ္လည္း.ေဒပိုင္ျဖစ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ က်ြန္ေတာ္ရို႔ ၾကိဳးစားပီးပါေမ.......''ေၾသာ္"'...
.........အင္း......ေမာင္ၾကီးရွင္ရို႔ကေတာ႔ ကြင္း၀င္ေၾကး (၅၀၀) ပီးဗနာ ........
မုန္႔တီလည္း ၀မ္းဆာလို႔ တစ္ခြက္မေသာက္၀ံ့.....
အအီးေခ်လဲ တစ္ပုလင္းမကိုင္၀ံ့......ဟိုၾကည္႔ေဒၾကည္႔ နန္႔ ကြင္းကိုႏွစ္ပါတ္ သံုးပါတ္ မႊိျပီးေက
မ မေခ်တစ္ေယာက္ ရီးႏွစ္ပံုး (၁၀၀၀) ဖို႔ ေလာင္းဗနာ ျပန္ပါလတ္ယင္႔......
အိမ္ျပန္ေရာက္မွ ၀ီစကီ တစ္ဖာကို ဖြင္႔ေသာက္လီဖို႔ယာ.........''ေၾသာ္္''
''......ေၾသာ္..........ေၾသာ္.......
.........ၾကားရျပန္ ဖို႔ယာမလားေယ ေဒအသံတိကိုေလ........

ေအးျမတဲ႔ မနက္ခင္မွာ
ဆီးႏွင္းတေ၀ေ၀ရဲ႕ စိုထိုင္းေငြ႕နဲ႔
ယွက္သန္းေလေျပႏုေလးေတြ ရွဴရွုဳိက္ရင္း
ခြဲခြာၾကရေပမယ႔္
ရင္ထဲတိုး၀င္ေရာက္ရွိလာတာကေတာ႔
ႏွလံုးသားကြဲအက္သံေတြနဲ႔
အရွိန္ျပင္းျပင္းစြဲေလာင္ေစမယ္႔
အပူမီးေတြပဲ
ေျခာက္ျခားသံေတြနဲ႔
တစ္ျမိဳက္ျမိဳက္ကၽြမ္းေလာင္ ခံေနရတယ္
ျငွိမ္းသတ္ေပးမယ္႔ျဖဴေဖြးသန္႔စင္တဲ႔
ေမတၱာရဲ႕ခ်ဳိျမိန္မွုုေလးေတြက
ဘယ္ဆီမွာလဲ
အလြမ္းေမာရင္တြင္းေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြက
ေၾကာမရွိၾကာပန္း ပြင္႔ခ်ပ္လႊာေလးေတြလို
ညွုိးေရာ္ေနေလရဲ႕
လွုိင္းထေလရဲ႕ဂီတသံနဲ႔
ေတးညည္းေနရွာတဲ႔စႏၵရားခိုငွက္ေလးေတြ
ေ၀႔ေ၀႔ပ်ံေနတဲ႔ မနက္ခင္းကို
အေဖာ္ျပဳရင္း ထြက္ခြာသြားသူကို
တုန္ရီမ်က္၀န္းေတြနဲ႔ ေငးေမာရင္း ဆႏၵျပဳလိုက္မိပါတယ္…
`သူ႔ဘ၀ေလး သာယာခ်မ္းေျမ႕ပါေစ`